-
1 stłuc
stłu|c\stłuckę, \stłuccze, \stłuckł, \stłucczony сов. 1. разбить, расколоть;\stłuc szklankę разбить (расколоть) стакан; \stłuc talerz разбить тарелку;
2. разг. расшибить, ушибить;\stłuc kolano расшибить колено;
3. разг. избить, побить, поколотить+1. zbić, rozbić 3. sprać, zlać, zbić
* * *stłukę, stłucze, stłukł, stłuczony сов.1) разби́ть, расколо́тьstłuc szklankę — разби́ть (расколо́ть) стака́н
stłuc talerz — разби́ть таре́лку
2) разг. расшиби́ть, ушиби́тьstłuc kolano — расшиби́ть коле́но
3) разг. изби́ть, поби́ть, поколоти́тьSyn: -
2 stłu|c
pf (stłukę, stłuczesz, stłucze, stłukł, stłukła, stłukli) Ⅰ vt 1. (rozbić) to break [szybę, szklankę]- stłuczony talerz a broken plate ⇒ tłuc2. (uderzyć się) to bang, to hit [łokieć, nos]- stłuc sobie kolano to bang one’s knee- stłuczone ramię an injured shoulder3. (pobić) pot. to beat [sb] up ⇒ tłuc Ⅱ stłuc się [talerz, lustro, wazon] (pęknąć) to break; (zostać rozbitym) to get broken ⇒ tłuc sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stłu|c
-
3 zbi|ć2
pf (zbiję) Ⅰ vt 1. (pobić) to beat (up) [osobę]- zbić kogoś kijem to beat sb with a stick- zbić kogoś do nieprzytomności to beat sb senseless- zbił ją do krwi he beat her till she bled- zbite dziecko a battered child2. (zranić) to bruise [część ciała]- zbić sobie kolano to bruise one’s knee- zbity łokieć a bruised elbow3. (stłuc) to break [talerz, szklankę, szybę] Ⅱ zbić się [talerz, szklanka, szyba] to breakThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbi|ć2
См. также в других словарях:
stłuc — dk XI, stłukę, stłuczesz, stłucz, stłukł, stłuczony, stłukłszy 1. «zniszczyć jakiś kruchy przedmiot przez uderzenie, rozbicie na części; zbić, rozbić» Stłuc lustro, szklankę, wazon. Stłuc szybę kamieniem. 2. pot. «uderzyć o coś mocno jakąś… … Słownik języka polskiego
zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… … Słownik języka polskiego
nadtłuc — dk XI, nadtłuctłukę, nadtłuctłuczesz, nadtłuctłucz, nadtłuctłukł, nadtłuctłuczony nadtłukiwać ndk VIIIb, nadtłuckuję, nadtłuckujesz, nadtłuckuj, nadtłuciwał, nadtłuciwany «niezupełnie stłuc, rozbić; nadbić, wyszczerbić» Nadtłuc szklankę, talerz,… … Słownik języka polskiego
zbić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bić III {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zbić II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zbijać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zbić III {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień